Trochę o regionie

W miejscu, gdzie Dolny Śląsk styka się z Wielkopolską jest kraina, w której człowiek i przyroda od wieków funkcjonują razem. Jest to niezwykły rodzaj symbiozy. Obszar ten nosi powszechnie znaną i cenioną pod wieloma względami nazwę Doliny Baryczy. Bogactwo przyrodnicze tego regionu to unikatowa wręcz mozaika łąk i pól, które przecina rzeka Barycz i jej dopływy, a mnogość lasów i cienistych alei dębowych dodaje tylko niepowtarzalnego charakteru. W XIII wieku przywędrowali na te ziemie cystersi. Zachwyciło ich piękno krajobrazu, pozostali więc tutaj i przez wieki wykorzystywali naturalne tereny do gospodarowania w zgodzie z naturą. Dzisiaj, świat przyrody sąsiaduje z zabytkami kultury. Miłośników historii zachwycą unikatowe domy z rudy darniowej, szachulcowe kościoły i zabytkowe, nadal działające jazy pamiętające dawnych mieszkańców tych ziem. Co ważne, bogactwo przyrodnicze Doliny Baryczy chronione jest w ramach Europejskiej Sieci Ekologicznej Natura 2000. Wyznaczony obszar specjalnej ochrony ptaków w Dolinie Baryczy jest jednym z najważniejszych i najbardziej urozmaiconych ostoi ptaków w Polsce. Ornitologiczny rezerwat „Stawy Milickie” to prawdziwy ptasi raj i wymarzone miejsce do ich obserwacji. Jest to ważny obszar na trasie migracji ptaków wodno-błotnych, które w okresie jesiennych wędrówek tworzą na tym terenie ponad 20 tysięczne koncentracje. Spotkać tu można łabędzie krzykliwe, łabędzie czarnodziobe i liczące nieraz nawet kilkadziesiąt osobników zgrupowania orłów bielików. Dolina Baryczy to także największy w Polsce i Europie Środkowej, liczący 6500 ha, kompleks stawów rybnych. Obszar specjalnej ochrony ptaków „Dolina Baryczy” pokrywa się z obszarem specjalnej ochrony siedlisk „Ostoja nad Baryczą”. To obszar o pierwszorzędnym znaczeniu dla Wspólnoty, na którym występują cenne gatunki roślin i zwierząt oraz siedliska przyrodnicze. Kto tutaj zawita, podziwiać może nie tylko blisko 300 gatunków ptaków, rzadkie rośliny i zwierzęta. Dolina Baryczy jest miejscem występowania prawdopodobnie największej populacji kozioroga dębosza w Polsce. To największy polski chrząszcz o charakterystycznych, długich czułkach, żyjący w starych dębach. Bądźmy więc dumni, że posiadamy tak unikatowy i najczystszy ekologicznie region w Europie, odwiedzajmy go. Ze względu na swoje walory i atrakcje kusi on tym, by turystyka, w dobrym tego słowa znaczeniu, mogła zawitać i w jego progi, gdyż jest co oglądać. Zachęcamy wszystkich żądnych bezpośredniego kontaktu z naturą do podjęcia próby powrotu na jej łono. Nie rozczarujecie się. Kto tam nie był ten nie wie.